Terwijl de nachtelijke hemel begon te fonkelen met sterren, kon Onne niet anders dan zich een beetje angstig voelen voor de eerste schooldag. Hij woelde en draaide zich om in bed, de stem van onzekerheid fluisterde in zijn oor: “Wat als ik niet goed genoeg ben? Wat als ik de andere studenten niet kan bijhouden?”
Maar net toen Onne op het punt stond toe te geven aan zijn zorgen, verscheen zijn grote zus Zeker in de deuropening. “H?® daar, kleine bro”, zei ze met een glimlach. “Ik kon niet anders dan merken dat je het moeilijk hebt om te slapen. Wil je erover praten?”
Onne aarzelde even voordat hij uiteindelijk toegaf: “Ik ben gewoon heel zenuwachtig voor morgen naar school. Wat als ik het verknal?”
Zeker nam plaats op de rand van Onne’s bed en legde een geruststellende hand op zijn schouder. “Ik begrijp hoe je je voelt”, zei ze. “Maar laat me je een geheimpje vertellen. Iedereen voelt zich wel eens nerveus. Zelfs ik word nerveus, en ik ben ouder dan jij!”
Onne keek verbaasd op naar zijn zus. “Echt?”
“Echt”, bevestigde Zeker met een knikje. “Maar ik heb geleerd dat nerveus zijn niet betekent dat je niet goed genoeg bent. Het betekent gewoon dat je het belangrijk vindt om het goed te doen.”
Onne overwoog dit even voordat ze vroeg: “Dus hoe zorg ik ervoor dat ik het goed doe?”
Zeker glimlachte. “Nou, een ding dat echt belangrijk is, is het hebben van een groeimindset. Dat betekent dat je in plaats van te denken: ‘Ik kan dit niet’, denkt: ‘Ik kan dit nog niet, maar ik kan wel leren.’ Weet je, we zijn allemaal in staat om te leren en te groeien, hoe uitdagend iets ook lijkt.”
Onne dacht hier even over na voordat hij vroeg: “Maar wat als ik me nog steeds nerveus voel?”
“Dat is waar de vijf transformaties binnenkomen,” legde Zeker uit. “Ten eerste negeer je de stem van onzekerheid in je hoofd. Dan gebruik je die stem als inspiratie in plaats van dat het je naar beneden haalt. Vervolgens richt je je op de stem van zekerheid, het deel van jou dat weet dat je alles kunt doen waar je je zinnen op hebt gezet. En dan onderneem je actie, met behulp van wat je hebt geleerd om eventuele uitdagingen aan te pakken die op je pad komen. Ten slotte maak je vrienden met zowel de stem van onzekerheid als de stem van zekerheid, omdat beide deel uitmaken van wie je bent.”
Onne knikte langzaam en nam alles in zich op wat zijn zus had gezegd. “Ik denk dat ik het begrijp”, zei hij.
“Geweldig!” Curiteit riep het uit. “Laten we nu wat slapen. Morgen wordt een geweldige dag!”
Toen Onne zich weer in bed nestelde, voelde hij zich iets minder nerveus en iets zelfverzekerder. Hij sloot zijn ogen en luisterde naar het geluid van de zachte ademhaling van zijn zus, dankbaar voor haar wijsheid en aanmoediging.